Psoriasis, of schilferig korstmos, bij kinderen is een chronische ziekte die zich manifesteert door de vorming van zilverwitte papels (bultjes) op de huid van het kind. De incidentie van psoriasis bij alle dermatosen is ongeveer 8%. Deze ziekte komt voor bij groepen kinderen van verschillende leeftijden, waaronder zuigelingen en pasgeborenen, vaker bij meisjes. De ziekte wordt gekenmerkt door enige seizoensgebondenheid: in de winter zijn er meer gevallen van psoriasis dan in de zomer.
De ziekte is niet besmettelijk, hoewel de virale theorie over de oorsprong ervan nog steeds wordt overwogen.
Oorzaken van de ziekte
De normale rijpingscyclus van huidcellen is 30 dagen. Bij psoriasis krimpt het tot 4-5 dagen, wat zich uit in de vorming van psoriatische plaques. Met de methode van elektronenmicroscopie werd gevonden dat dezelfde veranderingen aanwezig zijn in de gezonde huid van het kind als in de aangetaste gebieden. Bovendien wordt bij patiënten met psoriasis een verstoring van het functioneren van het zenuwstelsel, het endocriene systeem, het immuunsysteem, het metabolisme (voornamelijk enzymatisch en vet) en andere veranderingen in het lichaam onthuld. Dit suggereert dat psoriasis een systemische ziekte is.
Er zijn drie hoofdgroepen van oorzaken van psoriasis:
- erfelijkheid;
- Woensdag;
- infecties.
Erfelijkheid is een leidende factor in de ontwikkeling van psoriasis. Dit wordt bevestigd door de studie van dermatose die voorkomt bij tweelingen, bij familieleden in meerdere generaties, evenals biochemische studies van gezonde familieleden. Als een van de ouders ziek is, is de kans dat het kind psoriasis krijgt 25%, als ze allebei ziek zijn, dan 60-75%. Tegelijkertijd blijft het type overerving onduidelijk en wordt het als multifactorieel erkend.
Omgevingsfactoren zijn onder meer seizoensveranderingen, contact van kleding met de huid, de impact op de psyche van het kind van stress, relaties met leeftijdsgenoten. De aandacht van kinderen in een team richten op een ziek kind, ze behandelen als een "zwart schaap", contacten beperken uit angst om besmet te raken - al deze factoren kunnen nieuwe exacerbaties veroorzaken, een toename van het gebied van huidlaesies. De psyche van een kind is bijzonder kwetsbaar tijdens de puberteit, wat te wijten is aan hormonale veranderingen. Daarom valt een groot percentage van de detectie van de ziekte op adolescenten.
De verhouding van genetische en omgevingsfactoren die het ontstaan van psoriasis veroorzaken, is 65% en 35%.
Infecties veroorzaken infectieuze-allergische responsmechanismen die de ontwikkeling van psoriasis kunnen veroorzaken. De ziekte kan dus optreden na de overgedragen griep, longontsteking, pyelonefritis, hepatitis. Zelfs de post-infectieuze vorm van de ziekte wordt onderscheiden. Het wordt gekenmerkt door een overvloedige papulaire uitslag in de vorm van druppels over het hele lichaam.
In sommige gevallen wordt het begin van psoriasis voorafgegaan door huidtrauma.
Symptomen
Psoriasis wordt gekenmerkt door het verschijnen op de huid van uitslag in de vorm van rode eilandjes ("plaques") met zilverwitte vlekken die gemakkelijk schilferen en jeuken. Het verschijnen van scheuren in de plaques kan gepaard gaan met een lichte bloeding en gaat gepaard met de toevoeging van een secundaire infectie.
Uitwendig zijn psoriatische huiduitslag bij kinderen vergelijkbaar met die bij volwassenen, maar er zijn enkele verschillen. Voor kinderen met psoriasis is het Koebner-syndroom zeer kenmerkend - het verschijnen van huiduitslag in gebieden die zijn aangetast door irritatie of letsel.
Het verloop van psoriasis bij kinderen is lang, met uitzondering van een traanvormige, gunstiger vorm van de ziekte. Er zijn drie stadia van de ziekte:
- progressief;
- stationair;
- regressief.
Het progressieve stadium wordt gekenmerkt door de vorming van kleine jeukende papels omgeven door een rode rand. Lymfeklieren kunnen groter en dikker worden, vooral bij ernstige psoriasis. In de stationaire fase stopt de groei van huiduitslag, wordt het midden van de plaques vlakker en neemt de schilfering af. In het stadium van regressie lossen de elementen van de uitslag op en laten een gedepigmenteerde rand achter (de rand van Voronov). De uitslag laat hyper- of gehypopigmenteerde vlekken achter.
Lokalisatie van psoriatische uitbarstingen kan verschillen. Meestal wordt de huid van de ellebogen, knieën, billen, navel en hoofdhuid aangetast. Elk derde kind met psoriasis heeft aangetaste nagels (het zogenaamde vingerhoedsymptoom, waarbij kleine gaatjes op de nagelplaten verschijnen, die lijken op de fossa van een vingerhoed). Plaques zijn vaak te vinden in huidplooien. De slijmvliezen, vooral de tong, worden ook aangetast en de uitslag kan van plaats en vorm veranderen ("geografische tong"). De huid van de handpalmen en het plantaire oppervlak van de voet wordt gekenmerkt door hyperkeratose (verdikking van de bovenste laag van de epidermis). Het gezicht wordt minder snel aangetast, de uitslag verschijnt op het voorhoofd en de wangen en kan zich uitbreiden naar de oren.
Bij de analyse van bloed worden een toename van de hoeveelheid totaal eiwit en het niveau van gammaglobulinen, een afname van de albumine-globuline-coëfficiënt en schendingen van het vetmetabolisme gedetecteerd.
Vormen van psoriasis bij kinderen
- druppelvormig;
- plaquette;
- pustulair;
- erythroderm;
- psoriasis van zuigelingen;
- psoriatische arthritis.
De meest voorkomende vorm istraan psoriasis. . . Het manifesteert zich in de vorm van rode bultjes op het lichaam en ledematen, die optreden na lichte verwondingen, maar ook na infecties (otitis media, rinofaryngitis, griep, enz. ). In een keeluitstrijkje onthult een cytologisch onderzoek streptokokken. De druppelvormige vorm van psoriasis wordt vaak verward met allergische reacties.
Plaque psoriasis wordt gekenmerkt door rode uitbarstingen met duidelijke grenzen en een dikke laag witte schubben.
De pustuleuze of pustuleuze vorm van de ziekte is zeldzaam. Het verschijnen van puisten kan worden veroorzaakt door infectie, vaccinaties, het gebruik van bepaalde medicijnen, stress. Pustulaire psoriasis die optreedt bij pasgeborenen wordt neonatale genoemd.
Bij erythrodermische psoriasis ziet de huid van het kind er helemaal rood uit; sommige delen van de huid kunnen tandplak hebben. Vaak gaan huidverschijnselen gepaard met een verhoging van de lichaamstemperatuur en gewrichtspijn.
Pustuleuze en erythrodermische psoriasis kunnen gegeneraliseerde vormen aannemen met een ernstig beloop. Ze moeten in het ziekenhuis worden behandeld om de dood te voorkomen.
Psoriasis bij kinderen wordt ook wel luierpsoriasis genoemd. Het is moeilijk te diagnosticeren omdat huidletsels het vaakst voorkomen in het gebied van de billen en kunnen worden aangezien voor dermatose als gevolg van huidirritatie met urine en ontlasting.
Artritis psoriatica treft ongeveer 10% van de kinderen met psoriasis. De gewrichten zwellen op, de spieren worden stijf, er treden pijnen op in de tenen, enkels, knieën, polsgewrichten. Conjunctivitis wordt vaak geassocieerd.
Gewoonlijk verandert het verloop van elke vorm van de ziekte elke drie maanden. In de zomer, als gevolg van blootstelling aan de zon, verdwijnen de symptomen vaak.
Behandeling
Het is het beste om een kind met psoriasis voor de eerste keer in het ziekenhuis op te nemen.
- Desensibiliserende middelen worden voorgeschreven (5% calciumgluconaatoplossing of 10% calciumchloride-oplossing binnenin, 10% calciumgluconaatoplossing intramusculair) en sedativa (moederkruidtinctuur, valeriaan).
- Bij ernstige jeuk zijn antihistaminica en kalmeringsmiddelen aangewezen.
- B-vitamines worden intramusculair getoond voor 10-20 injecties: B6 (pyridoxine), B12 (cyanocobalamine), B2 (riboflavine); binnenkant: B15 (Pangaminezuur), B9 (Foliumzuur), A (Retinol) en C (Ascorbinezuur).
- Om de afweer van het lichaam te activeren, worden medicijnen gebruikt die een pyrogene (temperatuurverhogende) eigenschap hebben. Ze normaliseren de vasculaire permeabiliteit en verminderen de snelheid van epidermale celdeling.
- Getoonde wekelijkse bloedtransfusies, de introductie van plasma en albumine.
- Als de behandeling niet effectief is, evenals in ernstige gevallen van de ziekte, kan de arts glucocorticoïden voorschrijven in een periode van 2-3 weken, met een geleidelijke verlaging van de dosis en daaropvolgende stopzetting van het medicijn. De dosering wordt individueel gekozen. Cytostatica worden niet voorgeschreven aan kinderen vanwege hun toxiciteit.
- Om tandplak op de handpalmen en voetzolen te bestrijden, worden occlusieve (verzegelde) verbanden met salicylzuur, zwavelteerzalven gebruikt.
- In de stationaire en regressieve stadia van psoriasis krijgen kinderen UFO, kalmerende baden, kruidengeneeskunde voorgeschreven. Sapropel-extract heeft zichzelf bewezen, dat wordt gebruikt in de vorm van toepassingen of baden.
Bij frequente verkoudheden die gepaard gaan met psoriasis, is het noodzakelijk om de infectiebronnen te ontsmetten: om carieuze tanden te genezen, om ontworming uit te voeren, indien geïndiceerd, om tonsillectomie en adenotomie uit te voeren. Een wenselijke stap in de behandeling van psoriasis is een spabehandeling.
Er moet aan worden herinnerd dat psoriasis een chronische ziekte is die wordt gekenmerkt door perioden van exacerbatie en remissie, en wees voorbereid op langdurige en regelmatige behandeling.
Het kind moet een gezonde levensstijl bijbrengen, hem leren omgaan met stress, rustig reageren op aanvallen van leeftijdsgenoten. De situatie is vooral moeilijk bij kinderen van wie de gezichtshuid is aangetast. Alle gezinsleden moeten een ziek kind ondersteunen, wat hem zal helpen complexen te vermijden en op te groeien als een sociaal aangepast persoon.
Welke arts moet u contacteren?
Psoriasis bij kinderen wordt behandeld door een dermatoloog. Als niet alleen de huid wordt aangetast, maar ook de gewrichten, is overleg met een reumatoloog aangewezen, met de ontwikkeling van conjunctivitis - een oogarts. Het is noodzakelijk om de brandpunten van chronische infectie te reinigen door een tandarts, specialist in infectieziekten, KNO-arts te bezoeken. Als er problemen zijn bij de differentiële diagnose van psoriasis en allergische aandoeningen, moet u contact opnemen met een allergoloog. Een voedingsdeskundige, fysiotherapeut en psycholoog assisteren bij de behandeling van de patiënt.